Cudowny obraz

Szczególnym elementem poznańskiego kościoła franciszkańskiego jest cudowny obraz Matki Bożej, nazywany dzisiaj Obrazem Matki Bożej w Cudy Wielmożnej Pani Poznania, od roku 1713 wystawiony do publicznego kultu w nastawie wykonanego specjalnie w tym celu ołtarza w kaplicy bocznej.

Niewielkich rozmiarów wizerunek namalowany został na desce i reprezentuje tzw. typ piekarski (od wizerunku Matki Boskiej z Sanktuarium w Piekarach Śląskich). Charakterystyczne dla tego rodzaju przedstawień jest ukazywanie Madonny w półpostaci, z lekko pochyloną głową w kierunku Dzieciątka siedzącego na Jej lewym ramieniu. Tak ukazana Matka Boża prawą dłonią wskazuje na Jezusa, natomiast Dzieciątko prawą rączką błogosławi, a lewą wspiera na księdze opartej na lewym kolanie. Dla pełnego odczytania treści dzieła potrzeba również zwrócić uwagę na symbolikę użytych w nim kolorów, wśród których czerwień oznacza miłość i krew Chrystusa przelaną na krzyżu; błękit – niewinność, a zieleń – nadzieję.

29 czerwca 1968 roku wizerunek Matki Boskiej w Cudy Wielmożnej otrzymał papieskie korony, które zostały nałożone przez kard. Karola Wojtyły i arcybiskupa Antoniego Baraniaka w obecności Prymasa Stefana Wyszyńskiego.

Wizerunek ujęty jest w okazałą srebrną ramę, optycznie powiększającą obraz, również bogatą w symbolikę. Nakładające się motywy maryjne w formie wielkiej gwiazdy i róży stanowią odwołanie do Litanii Loretańskiej, w której Matka Boska nazywana jest Gwiazdą Zaranną i Różą Duchowną. W ramie dostrzec można przedstawiony w formie Drzewa Jessego rodowód Marii i Jezusa oraz wzorowane na nim drzewo genealogiczne rodziny franciszkańskiej z wizerunkami świętych i błogosławionych, biorące swój początek od założyciela Zakonu, św. Franciszka z Asyżu.

Obecnie Obraz Matki Bożej w Cudy Wielmożnej Pani Poznania jest odsłaniany przed pierwszą Mszą Świętą (o godz. 7.00) i pozostaje odsłonięty aż do zakończenia Mszy Świętej o godz. 18.00.

Tekst za opracowaniem I. Wyszowskiej