Wieże i kopuły

W obrys fasady wpisują się dwie pięknie wzniesione kopulaste wieżyczki. Warto zwrócić uwagę, że na wieńczących je chorągiewkach wskazujących kierunek wiatru, znajduje się herb franciszkański, czyli dwa skrzyżowane ramiona z krzyżem po środku, natomiast  krzyże wieżowe mają kształt hebrajskiej litery TAW, która – zgodnie ze starotestamentalną Księgą Proroka Ezechiela – stanowiła zapowiedź ratunku, jaki człowiek otrzymuje w krzyżu Jezusa Chrystusa i jako taka była znakiem szczególnie bliskim św. Franciszkowi z Asyżu.
W lewej wieży kościoła wisi mały dzwon z roku 1694, wykonany przez warsztat Wilhelma Hampela, jak świadczy o tym umieszczony na nim napis: „Wilhelm Hampel ulał mnie”.
W bryle budynku uwagę zwracają dwie okazałe kopuły, pokrywające kaplice na końcach nawy poprzecznej. Kopuła po stronie wschodniej ukoronowana jest pozłacaną statuą Królowej Niebios i mieści się nad kaplicą z cudownym obrazem Matki Bożej, druga, po stronie zachodniej, zwieńczona jest figurą św. Franciszka z Asyżu i wskazuje miejsce, gdzie znajduje się kaplica św. Franciszka.

Bibliografia: 
Archiwum klasztoru w Poznaniu